တစ္ခ်ိန္က..မ

မ..
တစ္မိုးသစ္လို႕တစ္ေဆာင္းေရာက္ခဲ႔
တစ္ေဆာင္းေႏွာင္းၿပီး တစ္ေႏြသစ္ခဲ႔ၿပန္ၿပီ
ရာသီေတြဘယ္လိုေၿပာင္းေၿပာင္း
အခ်ိန္ေတြဘယ္လိုေဟာင္းေဟာင္း
တမ္းတရဆဲပါ..

ကံႀကမၼာဇာတ္ဆရာအလိုက်မို႔
ေလာကဇာတ္ခံုမွာ ေသာကအဖံုဖံုနဲ႔
အပူရုပ္ကို ဟန္လုပ္ကခဲ႔ရတာ
မ..နားလည္းခြင္႔လြတ္ပါေစ.

သစ္ပင္ပန္းမန္တို႔ရဲ႕ အစိုေၿပဆံုးအခ်ိန္ဟာ
မိုးရာသီၿဖစ္ခဲ႔သလို
ကၽြန္ေတာ္တို႔ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ အေပ်ာ္ရႊင္ဆံုးအခ်ိန္ဟာ
၀သာန္ရာသီ ၿဖစ္ခဲ႔တယ္ေလ..
ကၽြန္ေတာ္ႀကိဳက္တဲ႔ ရာသီဟာ ေဆာင္းရာသီပါ
(ဒါေပမဲ႔) ေဆာင္းမွာ ႏွင္းစိုတဲ႔ ရြက္ေၿခာက္ေတြ
ေၿမခခဲ႔ရတယ္ေလ..
ေၿမာက္ၿပန္ေလေတြနဲ႔အတူ
ကၽြန္ေတာ္စိတ္ေတြၿပန္႔လြင္႔ခဲ႔တာေပါ႔

မေရရာတဲ႔ ဘ၀လမ္းေႀကာင္းမွာ
ယံုႀကည္မွဳ႕ေတြနဲ႔အတူ ေလွ်ာက္လွမ္းခဲ႔ေပမဲ႔
ထင္တိုင္းတိုးလို႕မေပါက္ခဲ႔ပါဘူး
အေၿခအေနနဲ႔ အခ်ိန္အခါေတြဟာ
စည္းခ်က္မညီတဲ႔ႏွလံုးသားကို
က်ိန္စာသင္႔ေစခဲ႔ပါတယ္
ဘ၀ေတြမွာ ေလွ်ာက္လွမ္းဖို႔ လမ္းဖြင္႔ေပးပါ
ေအာင္ၿမင္မွဳေတြအတြက္ အခ်ိန္ေပးပါ
ေလလႊင္႔ေန႔ရက္ေတြအတြက္ အလုပ္တစ္ခုေပးပါ
(ဒါေပမဲ႔) ဖ်ားနာေနတဲ႔
ႏွလံုးသားဟာ ယိုင္နဲ႔နဲ႔တိမ္တိုက္လို
ခိုကိုးရာမဲ႔စြာ...ေဆြး

မ.......
လက္ခုပ္ဟာ တစ္ဖက္တီးလို႔မၿမည္ပါဘူး
ေၿမနိမ္႔ရာလွံစိုက္တာ လူေတြရဲ႕သဘာ၀ပါ
ေလာကဓံကို အန္တုဖို႔ ေခါင္းေမာ႔ခဲ႔ေပမဲ႔
ကၽြန္ေတာ္႔ေနာက္မွာ ဘယ္သူမွ မရွိခဲ႔ပါဘူး..
အခ်ိန္တိုင္းနာရီတိုင္းဟာ
မ..ပဲလို႔ေႀကြးေႀကာ္ခဲ႔ေပမဲ႔
နီးၿခင္းေ၀းၿခင္းဟာ နယ္နိမိတ္တစ္ခုလား..
ကၽြန္ေတာ္႔အတြက္ အခ်စ္ဆိုတာ
ခပ္ခက္ခက္ သခ်ၤာ ပု စာၦတစ္ပုဒ္လို
အေၿဖဟာ စိတ္ကိုေနာက္က်ိေစခဲ႔ပါတယ္

ကုန္ဆံုးခဲ႔ရတဲ႔ အခ်ိန္ကို ရပ္ႀကည္႔ေနတုန္း
ၿပကၡဒိန္ေတြ တစ္ရြက္ၿပီးတစ္ရြက္
ေက်ာ္လြန္ခဲ႔တာေပါ႔
အခ်စ္ဆိုတာ ေပးဆပ္ၿခင္းလို႔
ရူးမိုက္စြာ လက္ခံခဲ႔ရတယ္..

မ...
အသိခက္စြာနဲ႔စြဲလန္းရဆဲပါ
ဘ၀ဟာ အခ်စ္အတြက္မဟုတ္ခဲ႔ေလေတာ႔
အခ်စ္ဟာ ဘ၀အတြက္မဟုတ္ခဲ႔ဘူးေပါ႔

ေႏြးေထြးစ ေနၿခည္ေအာက္မွာ
ေပါင္မုန္႔ေထာပတ္သုတ္နဲ႔ ေကာ္ဖီတစ္ခြက္ကို
အေနာက္တိုင္း စတိုင္လ္
ဟန္ပါပါမစားႏိုင္ပါဘူး

ေကာင္းကင္ၿပာႀကီးရဲ႕ ေအာက္မွာ
ကိန္းဂဏန္းႀကီးႀကီး ဆိုင္ႀကီးေတြဆီလည္း
မာန္ပါပါ မသြားႏိုင္ပါဘူး

ေလာကအလယ္ဥစၥာမႀကြယ္ခဲ႔သၿဖင္႔
ဟိုသြားဒီလာ ဘာစီးေတာ္မွလည္း
မပိုင္ဆိုင္ခဲ႔ပါဘူး

မ....
ဘယ္သူမွားတယ္ ဘယ္သူမွန္တယ္ဆိုတာ
အေၿဖထုတ္စရာလိုေသးလား
အေၿခအေနေတြဟာ အေၿဖေတြပဲေလ
ၿပဇာတ္မဟုတ္တဲ႔ ၿပယုဂ္တစ္ခုမွာ
ဒူးေထာက္ခဲ႔ရတာ ဘယ္က"တုတ္ႀကီး " လဲကြာ
"တမ္းတေနဆဲ " ဆိုတဲ႔ဒီပါးစပ္..
အေသခ်ဳပ္ပစ္လို႔ ရခဲရင္......

(၂၀၀၁-၂၀၀၂) ေက်င္းသားဘ၀မွ ကဗ်ာစာစု အေဟာင္းအႏြမ္းေလးကို
ၿပန္လည္ခံစားအသက္သြင္း တည္းၿဖတ္ခ်ယ္မွဳန္းလိုက္သည္။

တူယွဥ္တြဲ..(သို႔)စြယ္ေတာ္ပန္းခူး

ေရႊလည္တိုင္တစ္ေမာ႔ေမာ႔နဲ႔ ေႏြးေထြးဆြတ္ပ်ံ႕ဖြယ္
ပုခံုးစြန္းေလးေပၚ ေမးတင္ေနေသာ ညေန
ကမာၻ အသၤေခ် ၿပည္႔စံုေစ....။
ပါးကြက္အ၀ါေလးနဲ႔ ၀င္းမႊတ္ေသာ အနမ္းလြင္ၿပင္
အဖ်ားခတ္တို႔ထိကစားသြားတဲ႔ ေလညွင္း
စႀကၤာ၀ဠာ ထိတိုင္ ၿဖန္႕က်က္ေစ....။
ပင္႔သက္ရွိဳက္ပံု အစ
အလိုမက် မ်က္ေစာင္းခဲပံုအဆံုး
သူ႔အရိပ္အေယာင္ အားလံုးဟာ
ကဗ်ာတစ္ပုဒ္အၿဖစ္ထင္က်န္ေစခဲ႔ရာ...။
အရြက္ကေလးေတြ ေ၀ေနပံုကအစ
တစ္ေယာက္ႏွလံုးအိမ္ ထဲ တစ္ေယာက္အရိပ္ထင္
ခ်စ္သူႏွစ္ဦးရဲ႕ တစ္သြင္သြင္စီဆင္းေနေသာ
သမုဒယပြင္႔မ်ား ထင္ဟပ္ေစခဲ႔ရာ...။
ႀကဲၿဖန္႔သီကံုးေစ..
လွပေနၿမဲ..ႏွစ္ကိုယ္႔တစ္စိတ္ ကမာၻငယ္ေလး.......။