"ေလာကဓံ၏ ရိုက္ခတ္မွဳေႀကာင္႔
ငါ၏ဦးေခါင္းသည္..ေသြးတို႔ၿဖင္႔
ခ်င္းခ်င္းနီ၏..သို႔ေသာ္
ညြတ္ကားမညြတ္.."
စိတ္ရဲ႕ေစစားရာေတြေနာက္ လိုက္ရင္းလိုက္ရင္း
ဘ၀ေတြအေႀကာင္းေရာက္ေရာက္သြားတယ္..
ဘ၀ေတြေနာက္လိုက္ရင္းလိုက္ရင္း..
အခ်ိန္ေတြကိုႏွေၿမာ လာတယ္
ေနာင္တရဖို႕ေတာင္ အခ်ိန္မမွီေတာ႕ဘူး
သကၠရာဇ္ေတြ ၿပန္တြက္တယ္..
အခု ၂၃ ၊ေနာက္ ၂၄
ႏွစ္ေတြအမ်ားႀကီးက်န္ေသးတယ္လို႕..
ဘယ္သူေၿပာသလဲ..?
လူ ဟူသည္ ေမြးသည္မွ စ
အေသဘက္သို႕ ဦးတည္ေနသည္..
ဘ၀ေတြ..ဘ၀ေတြ အေႀကာင္း အိမ္မက္ မက္တယ္.
ႀကိဳးစားတိုင္း ပန္းတိုင္ မေရာက္ၿဖစ္တာ..
စိတ္ရင္းေစတနာ ေကာင္းလ်က္ မြဲေတေနရတာ
အနစ္နာခံၿပီး နစ္သထက္နစ္ေနတတ္တာ..
ေႀသာ္..အခု
အရည္အခ်င္းမရွိပဲ ပန္းခင္းလမ္းေလွ်ာက္ေနႀကတာ..
စိတ္ယုတ္ စိတ္ပုပ္ မ်ားနဲ႔ ေကာင္းစားေနႀကတာ.
ဒါေတြ..မေၿပာလိုေတာ႕ဘူး သူ႔ကုသိုလ္နဲ႔သူမို႔
သို႔ေပမဲ႕..ဘယ္လိုအရာမ်ိဳးကို
ပံုေသတြက္ေတာ႔မွာလည္း..
တစ္ခါတစ္ရံေတာ႔ အမွန္တရားဆိုတာကလည္း.
ဟိုး..အနက္ရွိဳင္းဆံုး တစ္ေနရာမွာ
ကိန္း၀ပ္ေနတတ္တယ္..
ျပီးခဲ့တဲ့ ရက္ေတြကို မခုန္မင္ေတာ့ဘူး
ေနာင္လာမည့္ ရက္ေတြကိုသာ ပို္င္စုိးေတာ့မယ္
အရင္စိတ္ဓါတ္ ၊ အရင္လူ ၊ အရင္အသက္ကိုပဲ
အေကာင္းဆံုး အေတြ႕အၾကံဳေတြနဲ့
ျပန္လည္မြမ္းမံမယ္..
ကဲ.... ဖယ္ၾက ... ဖယ္ၾက
ေလာကဓံရဲ႕ ရိုက္ခ်က္ကို
အနိုင္နဲ႕ ပိုင္းျပမယ္.....
Thursday, January 15, 2009
ဘ၀ တစ္ေကြ႕
Labels:
ဘ၀တစ္ေကြ႕
Subscribe to:
Posts (Atom)