ေနခဲ႔ပါဆိုတဲ႔မင္းစကားနဲ႔
ေႏြရာသီမွာရပ္ေနခဲ႔ရတာငါပါ..
ဥႀသသံခ်ိဳ ၿပန္လာႏိုးမ်ိဳး
ေစရာသြားက်ိဳးအိမ္မက္မက္ခဲ႔ရၿပန္တယ္
လမ္းေလွ်ာက္ရင္ေတာင္ ေခါင္းမေမာ႔ႏိုင္ခဲ႔ဘူး
ကိုင္တြယ္ေၿဖရွင္းဖို႔မေရရာလို႔
တိမ္ညိဳေတြသာေခါင္းေပၚပံုက်ပါေစေတာ႔
မိုးစက္ေတြကိုခယခဲ႔တယ္
ေနာက္ေတာ႔ေရွာင္ပုန္းခဲ႔တယ္
ထပ္မံၿမဳတ္ႏွံ..ေ၀ရီလမ္းမွာ
ေဟမန္ဦးကေပ်ာ္ရႊင္ဖြယ္ဟာ
ႏွင္းခဲေတြကိုဖယ္ကာႀကည္႔ေတာ႔
ကဲ..မင္းတစ္ေယာက္တည္းမဟုတ္ေတာ႔ဘူး
လက္ထဲမွာပတ္ထားတဲ႔ ေရႊအိုေရာင္နာရီေလးေတာင္
မိုးႀကိဳးပစ္ခံရမွာေႀကာက္ေနရတဲ႔ဘ၀
ဒါကိုတစ္ခ်ိဳ႕ကဆိုေသးရဲ႕
မင္းအေတာ္ရင္႔က်က္သြားၿပီတဲ႔
အေလ႔က်ေပါက္ေရာက္မွဳအတြက္
ေန႔စဥ္မွတ္တမ္းမလိုေတာ႔ဘူး
သကၡာေတြအဖတ္ဆယ္ႏိုင္ခဲ႔တယ္
တစ္ခ်ိဳ႕ကိုေဆးေႀကာ
အားလံုးကိုေမ်ာခ်ခဲ႔တယ္
ကဲ..ၿပန္ႀကစို႕......
မိုးလည္းခ်ဳပ္ၿပီ.....
ဇာတ္လမ္းကၿပီးၿပီ..
တူနဲ႔တဲနယ္ေၿပာင္....
